شعر سنگ مزار رشيد ياسمي

نسیم آسا ازین صحرا گذشتیم

سبک رفتار و بی پروا گذشتیم

به پای کوشش از دیروز و امروز

گذر کردیم و از فردا گذشتیم

کنون در کوی نا پیدا خرامییم

چو ا ز این صورت پیدا گذشتیم

رشید از ما مجو نام و نشانی

که از سر منزل عنقا گذشتیم

©***************©**************©

شعر سنگ مزار رضا سيد حسيني

این جان عاریت که به حافظ سپرد دوست

روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم

©***************©**************©

شعر سنگ مزار ملك الشعراي بهار

در خوردن بشر،خاک از بسکه حرص دارد
از سنگ قبر هر روز دندان نو گذارد!!!!
سنگ مزار عاشق سرپوش نامرادیست
این سنگ را کس ایکاش از جای برندارد
بهتر رود ز سیصد الحمد و قل هو الله
صاحبدلی کز اخلاص ما را به حق سپارد

ما کودکانی خاکیم،این خاک مادر ماست
زین رو بود که ما را در سینه می فشارد!!

پاداش اشک حسرت کامد به چشم عاشق
ابریست کز پس مرگ بر تربتش ببارد

          ©***************©**************©

شعر مولانا براي تشيع جنازه و خاكسپاري خودش

به روز مــرگ چــو تــابـوت مــن روان باشـد
گمان مبر که مرا درد این جهان باشد

برای من مـگـری و مـگـو دریـــــغ دریــــــغ
بدوغ دیو در افتـــی دریــــــغ آن باشد

جنازه ام چو بـبـیـنـــــی مگو فــراق فــراق
مرا وصـــــال و ملاقات آن زمان باشد

مرا به گـــور ســــــپاری مـگــو وداع وداع
که گور پرده ی جمعیــــت جنان باشد

کدام دانه فرو رفـــــــت در زمین که نرســت
چرا به دانه ی انسانیت این گمان باشد

دهان چو بستی ازین سوی . آن طرف بگشای
که های هوی تو در جو لامکان باشد

©***************©**************©

شعر سنگ مزار ميزاده عشقي

خاکم به سر ز غصه به سر خاک اگر کنم 

 خاک وطن که رفت، چه خاکی به سر کنم

من آن نیم که به مرگ طبیعی شوم هلاک

وین کاسه خون به بستر راحت هدر کنم 

 معشوق «عشقی» ای وطن، ای عشق پاک ما 

 ای آنکه ذکر عشق تو شام و سحر کنم
شعر از میرزاده عشقی - روحش شاد

©***************©**************©

شعر سنگ مزار سهراب سپهري

به سراغ من اگر می‌آیید

نرم وآهسته بیایید

مبادا که ترک بردارد

چینی نازک تنهایی من

©***************©**************©

شعر سنگ مزار فريدون مشيري

سفر تن را تا خاک تماشا کردی 

 سفر جان را از خاک به افلاک ببین

گر مرا می‌جویی

سبزه‌ها را دریاب با درختان بنشین

©***************©**************©

شعر سنگ مزار فروغ فرخزاد

من از نهایت شب حرف می‌زنم 

 من از نهایت تاریکی

و از نهایت شب حرف می‌زنم

اگر به خانه من آمدی برای من

ای مهربان چراغ بیاور و یک دریچه

که از آن به ازدحام کوچه خوشبخت بنگرم

©***************©**************©

وصيت نامه منظوم پروين اعتصامي

اینکه خاک سیهش بالین است

اختر چرخ ادب، پروین است

گر چه جز تلخی ز ایام ندید
هر چه خواهی، سخنش شیرین است

صاحب آن همه گفتار، امروز
سائل فاتحه و یاسین است

دوستان به که ز وی یاد کنند
دل بی دوست دلی غمگین است

بیند این بستر و عبرت گیرد
هر که را چشم حقیقت بین است

هر که باشی و ز هر جا برسی
آخرین منزل هستی، این است

آدمی هر چه توانگر باشد
چون بدین نقطه رسد، مسکین است

اندر آنجا که قضا حمله کند
چاره تسلیم و ادب تمکین است

زادن و کشتن و پنهان کردن
دهر را رسم و ره دیرین است

خرم آن کس که در این محنت گاه
خاطری را سبب